We laten Rose-Marie zelf aan het woord:
“Voor mijn bekering in 1997 leefde ik van de ene zenuwinzinking naar de andere. Ik had het erg moeilijk als alleenstaande moeder. Bij mijn bekering heeft de liefde van God me zo gevuld dat ik me nooit meer alleen voelde.
In 2009 werd ik echter opnieuw zwaar depressief. Ik ontkende het en zat vol schuldgevoelens…en genas dus niet…
Edwin de Ruiter, onze medewerker in Apeldoorn, doet zelf verslag van de school zaterdag 21 april:
“Ik kijk met een erg goed gevoel terug op de genezingsschool afgelopen zaterdag. We hebben weer veel positieve reacties gehad!
Gisterenavond was er bij ons in het kerkgebouw een ‘Wake-up’ dienst. Wake-up is een vernieuwingsbeweging van christenen uit allerlei kerken en gemeentes, die het verlangen heeft dat het Koninkrijk van God zichtbaar gaat worden in Apeldoorn en de dorpen in de omgeving. Daartoe houden zij één keer per twee weken een dienst bij ons in de kerk.
Lees meer: Genezingsschool Apeldoorn, vader bevestigt door wonderen
CHRONISCHE BRONCHITIS ONGENEESLIJK?
NIET VOOR ONZE GOD!
Eva Aspiala, onze medewerkster in Finland, was degene die Hugo en Inger van het vliegveld ophaalde toen ze in november op zending naar Finland gingen. Ze nam hen mee naar haar huis. Eva, Hugo en Inger kenden elkaar al van vroeger. Zij was een medewerkster van Martie Haaijer die ook voor haar vertaalde als ze bijeenkomsten had in Finland.
EEN DOORBRAAK IN GEZONDHEID
Op 19 maart kregen we een mail van Lieneke uit Nederland. Zij volgde bij ons alle delen van de genezingsschool en de Vaderhartschool. We laten Lieneke zelf aan het woord:
Els en François hebben een grote mooie tuin waar heel wat in gewerkt wordt. Een tijdje geleden was Els er op een dinsdag flink in bezig geweest. Toen ze die avond stopte met werken, brandden haar beide handen. Ze had het gevoel dat er een hoop stekels in haar vingers zaten en had veel pijn.
